Syndicale vrijheid

Onze vakbondsvrijheden samen verdedigen!

Vandaag de dag staan de werknemers en hun arbeidsvoorwaarden sterker dan ooit onder druk. Herstructureringen, bedrijfssluitingen, onzekere arbeid, ongelijkheid en discriminatie loeren om de hoek.

In ons land vervullen overleg en onderhandeling – zowel in bedrijven als per sector – een centrale rol in zowel conflictpreventie als conflictoplossing. Maar dit overleg is slechts mogelijk indien de werknemers een drukkingsmiddel hebben om collectief te proberen de krachtsverhouding om te buigen die, aan de basis, in het voordeel is van de werkgever. De staking blijft dus een essentieel actiemiddel telkens als de werknemers geen gehoor (meer) krijgen.

Maar dit fundamentele recht van de werknemers om te staken is al enkele jaren in gevaar in ons land… en op Europees niveau.

De werkgevers volgen een strategie die steeds meer georganiseerd en systematisch is, die erop is gericht de effectieve uitoefening van het stakingsrecht bij conflicten te verhinderen. In naam van de “vrijheid om te ondernemen” of te “circuleren”, het “eigendomsrecht” of het “recht op werk”, spreken de rechtbanken vonnissen uit die soms zelfs preventief de werknemers verhinderen om de nodige druk op hun werkgever (stakingsposten, blokkeren van industriezones, bezetting van fabrieken…) uit te oefenen.

Om zich tegen de onaanvaardbare praktijken van de werkgevers te verzetten, is en blijft de beste reactie een georganiseerd en gestructureerd vakbondsantwoord. De solidariteit tussen de werknemers is de beste garantie voor het eerbiedigen van het stakingsrecht en aldus te strijden tegen de uitholling van de collectieve rechten van de werknemers.

Iedereen weet dat het stakingsrecht slechts na een zware strijd werd veroverd – de strijd tegen wie het wil verzwakken of zelfs afschaffen zal dus even zwaar zijn.